مقدمه:

 این میتوانست نقطه عطف حرکت مثبت فدراسیون و پیشرفت فوتبال آماتور ایران باشد ولی باز هم در یک حرکت انتحاری مرد برزیلی که هیچوقت دلیل اصلی برکناری اش بازگو نشد، از سمت خود کنار گذاشته شد و جلال طالبی در جام جهانی عهده دار نیمکت ایران شد که همچنان تک پیروزی تیم ملی در جام جهانی از افتخارات بزرگ طالبی محسوب میشود(حتی بدون کوچکترین تقدیر از ایویچ).!

( ویرا در بازیهای آسیایی بانکوک 1998، با سمت سرمربی گری عمان ، ایران را 2-4 شکست داد و در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی گفت:

این پیروزی تنها جواب من به بی مهری سال 1997 بود.)

فوتبال ایران به دلیل آماتور بودن و یدک کشیدن ظاهری نام حرفه ای ،مربیان بزرگ را فراری میدهد.

بلاژویچ فوتبال ملی ایران را از حالت دو قطبی خارج کرد و زیرساخت جدیدی را تحویل داد ولی بازهم در ضد حمله ای بی پاسخ توسط فدراسیون وقت، برانکو ایوانکویچ سرمربی ایران شد که الان همگان متوجه خیانت این مربی کوچک که با نیمکت ایران بزرگ شد و این فقر و نداشتن بازیکن کافی در خطوط مختلف در تیم ملی پی می برند که ثمره ی دعوت از 23 بازیکن ثابت در طول 4 سال فعالیت این مرد بله قربان گوی (!) کروات شد.

در این چند سال اخیر هم با درایت فدراسیون نشینان صدارت تیم ملی پس از مدت کوتاهی به مانند اسکناس دست به دست میشود و ثمره ی آن هم بر همگان روشن است.

خاویر کلمنته که با آن فضاحت وارد ایران شد و در لحظه ی ورودش در فرودگاه امام فرش قرمز (!) پهن کردند و برای اولین بار در تاریخ فوتبال جهان کنفرانس مطبوعاتی در فرودگاه برپا شد و نزدیک بود که از سران فدراسیون در فرودگاه برای اینکه ورود کلمنته رو به نام خود بزنند، رکورد سقوط آزاد رو در المپیک بشکنند و از پله های برقی فرودگاه به پایین پرت بشن، از نمونه ی بارز شخصی بودن این مساله تا ملی بودن آن است. دلسوزی که همیشه در فدراسیون فوتبال بوده است!

واقعا مشخص نیست که این همه دوندگی برای خدمت به تیم ملی است یا منافع شخصی؟ جوابش مشخص است.

محمد مایلی کهن که امتحان خود را در چندین مقطع حساس در تیم ملی پس داده بود و بهترین تیم امید دو دهه ی اخیر را نتوانست به المپیک 2004 آتن ببرد و حاشیه های سریالیش و تنوع در بیانیه دادن را تمرین میکرد، بازهم به مدت 15 روز سرمربی ایران شد و سپس علی دایی کم تجربه نیز نتوانست ره صد ساله را یک شب طی کند  و زمین گیر شد و قبل از آن هم پازل تاکتیکی (!) و اتاق فکر امیر قلعه نوعی در جام ملتهای آسیا نیز به بن بست خورد .

 پی نوشت: تمام برنامه های کوتاه مدت به بن بست خورد  و برای اولین بار در تاریخ، برگشت به عقب (40 سال قبل) نتیجه خواهد داد. کافی است یک بار امتحان شود!